Bir kentin yüzyılda bir yada birkaç kez karşısına çıkabilecek bir fırsattır bazı organizasyonlar.. Haziran ayında kentimizde yapılacak olan Akdeniz Oyunları da bunlardan biri..

Akdeniz Oyunları global ölçekte geçerliliğini yitirmiş hatta yayıncı kuruluş bile bulmakta zorlanmış bir organizasyon olsa bile bir kentin kaderini değiştirebilecek güce sahip. Sadece 15 gün içinde cereyan edecek müsabakalar için milyonlarca lira bütçe, yatırım olarak kentin hanesine yazılacak , hatta yazılıyor. Hazırlıklar çok kısa bir zaman dilimine sığdırıldığı için çeşitli aksilikler olsa da çalışmalar tüm hızıyla devam ediyor.

Dileğimiz Mersin bu önemli organizasyonu kazasız belasız ve alnının akıyla atlatmasıdır.

******************

3 koordinatörün değiştiği, inşaatlarında göçüklerin meydana geldiği ve işçi eylemlerine tanık olan bu organizasyonun görünmeyenleri yada gözden kaçan can sıkıcı bir çok yönü var aslında. Mesela,bu organizasyon başladığından bu yana bir yapı ve anlayışın kontrolünde.. Adresi söylememe gerek yok. Onlardan olmayanın asla giremeyeceği bir duvar örülmüş koordinatörlüğe.. Bir önceki koordinatör Taha Aksoy daha bürokratik kimliğe sahip bir yöneticiyken, şimdiki koordinatör Bekir Korkmaz siyasi angajmanı yüksek bir şahsiyet.

Oyunların şu ana kadar kente entegrasyonu sıfır.. Tamam zaman dar, işler yetiştirilmeye çalışılıyor. Telaş hat safhada. Ama bu ihmal edilecek bir konu değil. Hiçbir yerel örgütlenme ile temas yok. Bünyelerinde yüzlerce çalışan var ama üretim yok. Gönüllüler gönülsüz. Antalya 2016, İstanbul 2020 gündemde , bir ay sonra yapılacak olan 2013 Akdeniz oyunları sürgünde. Yazık..

işte size iki çarpıcı örnek..

Daha öncede söyledik.. Oyunların simgesi Deniz kaplumbağası .. Kentin dinamik bir değeri değil. Zorlama bir maskot.. Hadi onu anladık. Kaplumbağaya isim aradılar. Anket yaptılar. Ortaya çok yaratıcı bir isim çıktı . Caretta :)) Kaplumbağanın diğer adı...

7500 kişilik dev spor salonuna Tekvando’da olimpiyat  şampiyonu Servet Tazegül’ün ismi verildi. Tazegül, Kars’ın Basgedikler Köyü’nden Almanya’ya göç eden Azerbaycan Türkü kökenli bir ailenin çocuğu olarak Nürnberg’de dünyaya gelen bir sporcu. Şampiyon ama Mersin’le hiç bir teması yok. Bu kentin yetiştirdiği, ekip biçtiği ve harmanladığı bir değer değil. Yaşayan sporcuları elbette ödüllendirmek esastır ama ölümsüzleştirmek risktir. İşte Nevin Yanıt. Atletizm pistine adı verilen bu atlet şimdi doping nedeniyle belkide sporu bırakacak. Peki bu isim o tabelada kalacak mı ? Yarın Servet Tazegül’ün de böyle bir hata yapmadığı yada yapmayacağı ne malum ? Bu kentin değerlerini elinin tersiyle itip , şampiyon da olsa gencecik bir çocuğa bu sorumluluğu yüklemek nedendir ? Kendi değerlerini yaratmaya çalışanlar bu kararı  bence bir kez daha düşünmelidir.. 

*********************

Vatandaş kentte Akdeniz Oyunlarının yapılacağını hiç mi hiç hissetmiyor. Oyunları, halk oyunları sananlar var. Ya da Oyunlara hala olimpiyat diyen yöneticilerden kortej oluşturursun Mersin’de.. Bilboard mezarlığına dönen kentte tek bir oyunlarla ilgili ibare yok. Hiçbir dişe dokunur etkinlik ,vahşi-agresif  reklam ve  tanıtım anlayışı mevcut değil. Yerel basına sırtını çevirmiş , zaman zaman yaygın basını kente getirip gövde gösterisi yapan bir koordinatörlük var

Hizmet alımlarını yerel odaklı yapmak yerine farklı değer yargılarıyla bu alımlar gerçekleştiriliyor. Oyunlara hazırlık safhasının başlamasına günler kala Vali Hasan Basri Güzeoğlu’nun sözleri hala kulaklarımızda. 
“Oyunlarla ilgili hizmet alımlarını yerel ölçekte halledeceğiz ve bu da kent ekonomisine ciddi katkı sağlayacak “
Oyunlarda çıkarılacak gazete için bile kentin basınına yüz vermeyen ve dışardan destek alan koordinatörlüğün, diğer hizmet alımları için kente yüzünü dönmesini beklemek cidden hayal olur. Dönse bile “sen, ben, bizim oğlan” hesabı yaparlar, kendi zenginlerini yaratırlar..

************

Yerel basının yüzüne dönüp bakmadılar ya..

Çok da suçlanmıyorum açıkçası..

Hatanın büyüğü bizde.. 
Çuvaldızı bile batırsan kar etmez bize…

Bu anlayış ve yapı  Erzurum’da da vardı, Trabzon’daki oyunlarda da. .. Ama oralarda pabuç pahalıydı. Oralarda kentleşme olgusu vardı. Kentte kimse birbirinin kuyusunu kazmadı. Ortak hedef belirlendi ve hem kentleri hem de kendileri kazandı. Erzurum’da, Trabzon’da masaya yumruğunu koyduğunda ses çıktı, bizim ise Mersin’de elimiz acıdı.. Kimse ihtirası ve hırsı ardına bırakıp güçlü olalım paylaşalım demedi. Bölük pörçük bir yapı Koordinatörlüğün fazlasıyla işine geldi. Ve bu duruma gelindi.

Oyunlar nasıl geçer bilmem ama bizi şimdiden teğet geçti..

Hatta deldi geçti…

Geçmiş olsun…

Bence oyun başlamadan bitti !.