Bir takımın orta alanı ve bekleri ne kadar kollektif ise, hücüm gücü de o kadar üretken oluyor.. 

Bunun en güzel örneklerinden biridir aslında Mersin İdmanyurdu..

Ağır siklette dövüşmüyor..

Kadro kalitesi ile ligi sürklase edecek bir takım değil..

Yönetim dersen PTT 1. Lig’nin en kötüsü..

Ama savaşmak dersen; 10 numara..

Mücadele ruhu; üst düzey..

Bloklar arası yardımlaşma, alan daraltma, pres, pas yüzdesi, rakibe baskı, kanat organizasyonları, beklentilerin çok üstünde..

Takım oyunu şahane..

Tek eksik forvette yaratıcı bir golcü..

Ancak onu da orta alan ve beklerdeki futbolcuların üst düzey performansı kapatıyor..

Lawal ve Mahmut Temür’ün dikine oynadığı karşılaşmalara bakacak olursanız, Mersin takımı maç başı en az 2 gol ortalaması ile oynuyor.

7 maçlık periyotta Mersin’de golleri kimin attığına dikkat ederseniz ne dediğimi daha iyi anlarsınız..

Orduspor karşısında gol bulamadık..

Karşıyaka’ya karşı Mahmut Temür, Güven ve Kenan ile skor ürettik..

Manisa’da Anıl ile Lawal sahneye çıktı..

Maraş’ı Mahmut Temür’ün 2, Mehmet Yıldız ve Ali Tandoğan’ın golleri ile geçtik..

İstanbul’da skor üreten futbolcular Mehmet Yıldız, Nurullah ve Güven’di..

Tavşanlı’ya üstünlüğümüzü Mehmet Yıldız ve Emrah ile kabul ettirdik..

Son olarak da Mahmut Temür ile gelen Fethiye galibiyeti..

Yani, attığımız 15 golün sadece 4’ü ileri uçtaki elemanlardan geldi. Kalan 11 gol orta alan ve beklerin ürettikleri..

Bu da demek oluyor ki orta alanın ve beklerin ne kadar kollektif çalışıyorsa skor üretmekte de o kadar şanslısınız demektir..

Ali Tandoğan ve Anıl hücum bindirmeleri ile kanat oyuncuları rahatlatıyor..

Lawal ve Murat Ceylan orta alandaki DİNAMOVARİ oyunu ile rakibe önde basarak 2. Bölgede fırsat vermiyor.

Mahmut Temür her ne kadar orta alan futbolcusu gibi görünse de 3. bölgede Mersin’in ‘GİZLİ FORVET’i..

Elbetteki Takım oyunu ön planda..

Ancak Mersin’in başarısının formül bu bence..

Orta alan ve beklerin mükkemmelliği..