Sonu bizim adımıza hüzünlü ,bir o kadar  keyifli ,bireysel ve kitlesel aksiyonlar ile dolu bir maç izledik TT Arena’da.

Film gibi bir maçtı. Başrolde Güven Varol oynadı. Tam Oscarlıktı(!)  En iyi yardımcı oyuncu ödülünü ise özellikle ikinci yarıdaki performansı ile Rıza Çalımbay alırken, en kötü karakter(!) ise Servet Çetin’di . Nihat Şahin , Vederson, Pedriel ve filmin son sahnesinde ortaya çıkan Welliton tiplemeleri de bu filmin, unutulmazlar arasında yerini almasını sağladı..

*****************

Güven Varol attığı goldeki vücut hareketi ile bir Matador kadar zarif ve akılcıydı. Kendi kalesine attığı goldeki hareketi ise tam bir fıkraydı. Galatasaraylıları güldüren, bizleri ise düşündüren.. Güven Varol bununla da kalmadı üstün oyunculuk kabiliyetini, mağlubiyet golüne kadar taşıdı. Esas oğlan’ın esas kıza verdiği final öpücüğünü Galatasaraylıların dudaklarına kondurdu. Kısacası Maçın senaryosunu Güven Varol’un oyunculuğu belirledi.

Bu unutulmaz filmin diğer bir unutulmaz performansı ise Rıza Çalımbay’dan geldi. Yaygın spor otoritelerinin Çalımbay ve takımını yere göğe sığdıramayışı tek maçlık bir galanın tesiriydi bana göre. Çalımbay’ın ikinci yarıdaki Pedriel, Sinan ve Welliton hamleleri hem yanlışlık hem de gecikmişlik içeriyordu. El bombası gibi patlamaya hazır Güven Varol’un ısrarla oyunda kalması, iyi oynayan Marko’nun Pedriel ile değiştirilmesi, kadronun en kreatif oyuncusu olan Tita’nın yedek kulübesinde oturtulması Çalımbay’ın yanlışlarıydı.. Ayrıca Erciyes maçında ikinci yarıda oyuna sokulan Mehmet Taş ile direnç arttırılabilirdi Hoca... Kafası karışıktı, oyunu okuyamadı, gereken hamleleri yapamadı..

Güven’i bir tarafa bırakırsak maçın en kötüsü hafta içi trafik kazası geçiren Servet Çetin’di. Kaptan’ın Erciyes maçında verdiği sinyal, Galatasaray maçında kulaklarımızı tırmalayan bir sirene dönüştü. Servet inanılmaz pas hataları yaptı. Topu gereksiz yere şişirdi. Böylesine büyük maçta ekstra işler yapmaya kalktı ve bir çoğunu yüzüne gözüne bulaştırdı. Onun gereksiz işleri Mitroviç’i zora soktu, defansın dengesini altüst etti.

Nihat Şahin ise bu maçtan sonra resmen erken emekliliğini istedi. Burak Yılmaz ile girdiği pozisyon için Nihat ancak ; son günlerin meşhur sözü olan “ Zamanlama Manidar” diyebilir, başka bir şey de diyemezdi. Kusura bakma da Nihat Kardeşim, sen eğer o pozisyonu seyredersen Burak Yılmaz’a zemin hazırlamaktan başka bir şey yapmazsın. Sana büyük kurtarışlar yakışır, büyük konuşmalar değil.

Çalımbay’ın ayıpladığı Vederson ise kırmızı kart görerek statütün gereğini yaptı. Yasal boşlukları fırsata çevirenlerin ülkesinde Vederson’un yaptığı, baklava çalan bir çocuğun açlığı ve masumluğundan başka bir şey değildi. O zaman bazıları bunu çok etik bulmuyorsa, adam gibi bir düzenleme yada yönetmelik yaparlar, yanlış yapanın da hesabını sorarlar.. Olay bu kadar net ve basit..

Ya Pedriel’e ne demeli..Çalımbay’ın Pedriel sevdası, eski bir aşkın yeniden alevlenmesi gibi… Ama hiç birey eskisi gibi değil artık hocam. Hayat anlaşılan Pedriel’i çok yormuş. Ne yapsanız eski günlere dönemeyeceğiniz aşikar.. Yeniden düşünün, hatta bu sevdadan vazgeçin derim!.

Welliton.. Sabırla bekliyoruz ikinci yarıyı. Rusya’da iki kez gol kralı olan adamdan henüz eser yok. Tükenmişlik sendromuna yakalanmış gibi. Kumaşına diyecek bir şey yok, ama vitrinde hala Outlet gibi duruyor..

Kimse kusura bakmasın ama adım adım eski formuna ulaşan Galatasaray’ı sürklase edebileceğimiz bir karşılaşmayı hediye etmenin hayal kırıklığını en naif bu sözlerle eleştirebilirim.  

************

Kırmızı lacivertlilerin TT Arena’da sahaya yansıttığı takım oyununu, bireysel tavırlarıyla  gölgeye düşüren isimleri bir kenara  bırakırsak, Sadiku, Khalili ve Murat Ceylan’ın elini sıkmak lazım.

Hatırlayın istedim.. Galatasaray’ın UEFA kupasını aldığı dönemki kadrosunun orta sahasındaki müthiş üçlü  Okan,Suat ve Emre’ydi. Hagi futbol hayatının en verimli dönemini bu üçlünün sırtında geçirdi. Hep birlikte 2000 ruhunu yarattılar.. Ne şans ki Çalımbay da orta sahada böylesine güçlü bir 3 adamla oynuyor. Ama bu adamların emeğini 3.bölgeye sunacak bir tek oyuncu yok. Hafta içi yaptığımız röportajda Çalımbay bu düşünceye çok sıcak bakmasa da kendisine kesinlikle bir Hagi bulmalı.. Yani ordusuna bir general bulmalı.. İşte o zaman işlerin nasıl değiştiğini görecek Rıza Hoca..

****************

Bu maçın bana göre iki yıldızı vardı. Birisi Abdurahman Khalili’ydi. Geldiğinden bu yana en parlak futbolunu oynadı. Müthiş işler çıkardı. Galatasaray’ın orta sahasını etkisiz hale getirenlerin başındaydı.  

Diğeri ise maçın hakemi Fırat Aydınus’tu. Bir önceki akşam Erciyes-Fenerbahçe maçında verilen penaltının sıkıntısını yaşayan Türk Hakemliğini deyim yerindeyse yerden kaldırdı. O seyirci baskısına rağmen ev sahibinin itiraza konu olan 3 penaltı pozisyonuna  tereddütsüz hayır dedi. Başka bir hakem bir önceki maçın tesirinde kalıp bunlardan birine rahatça penaltı diyebilir, düzene ayak uydurabilirdi. Ama o yapmadı, isyan etti.. Aydınus’un bana göre tek hatası Güven’in kendi kalesine attığı golden önceki faul pozisyonu ve sarı karttı. Onun dışında Aydınus ,TT Arena’da bir Anadolu takımını ezdirmeyen, kurda kuşa yem etmeyen bir yönetim gösterdi.