Kayseri maçında Oktay, Osmanlı maçında Nurullah geri pas yaptı.. Ve Mesut Bakkal istifa etti…
Ama bu istifa iki geri pasla anlatılacak kadar basit değildi..
Yaklaşık 8 yıldır takip ediyorum Mersin İdman yurdu’nu,, İlk kez böylesine bir ortamda maç izlediğimi hatırlıyorum. Maçın bitmesine 30 dakikadan uzun bir süre olmasına rağmen, taraftarın maçı bırakıp bir teknik direktörün istifasını bu denli istediğine şahit oldum.. Maç 60 dakikada bitti. Ve biz hayatımızın en uzun uzatma dakikalarına şahit olduk. Tam 30 dakika…
Belkide hayatının en zor 30 dakikasını yaşayan Mesut Bakkal kızgın, öfkeli, ve kırgın bir şekilde veda etti Mersin İdman Yurdu’na..
Her veda bir keşkeyi anlatır aslında.. Eski defterleri yeniden açmamız gerektiğini.. Ve günah keçisi yaratmaktaki ustalığımızı..
Geçtiğimiz sezonu 47 puanla bitiren bir takımdı Mersin İdman yurdu. Hatta kendi süper lig rekorunu kırmıştı. Ligin sonlarına doğru yaşanan idman boykotu şu an yaşadığımız sonun başlangıcıydı aslında. O zamanda yazdım Servet Çetin sadece kaptanlık görevini yerine getirirken bir anda günah keçisi oluverdi. Kendilerine söz verilen paraları gününde alamayan özellikle yabancı futbolcuların kaldırdığı kazandaki sıcak su Servet ve Sinan’ın başından aşağı dökülüvermişti. Ali Kahramanlı ve Ahmet Serttaş İstanbul Büyükşehir maçı öncesi kamp yapılan otelde Servet ve Sinan’ın bir daha bu kulübün kapısından içeri giremeyeceğini söylemişti. Ama her ikisi de dünkü maçın 18 kişilik kadrosundaydı.. Ve ikiside sahadaydı.. Diğer ikiside tribünde J
Ya Rıza Çalımbay… Devre arasında Kasımpaşa’nın kendisine yaptığı teklif üzerine yapıştı sezon sonuna kadar.. Kulüp içerisinde Çalımbay’dan hazzetmeyenler onun takımdan ayrılmasını dört gözle bekledi. Kasımpaşa onlar için iyi bir dayanaktı. Servet ve Sinan’ın takımda kalma şartını öne süren Çalımbay’ı kamuoyu önünde zor duruma düşüren tek şey ise bu iki oyuncu imza atmadan sözleşmeye imza atmasıydı.”Ben güvenmiştim onlara” dese de stratejik bir hataydı Çalımbay’ın yaptığı.. Ve Bu iki oyuncu gelmeyince Çalımbay sözleşmesini feshetti ve gitti üzerindeki çamurla...
Bir çoğumuz Çalımbay’ı gemiyi terk etmekle suçladı. Çalımbay üzerinde yapılan algı operasyonu bu işin asıl sorumlularını perdeledi. Ama hiçbir perde ışıktan daha güçlü olamazdı.
Hafızanızı tazeleyin….
Teknik direktörü saha içinde bıçaklanan Mersin Yönetimi aynı hocanın arkasında durdu 3-4 hafta.. Mental olarak kulüpten kopmuş Nurullah Sağlam’a 9 hafta opsiyon tanıdı bu yöneticiler.. Nobre ve arkadaşları Vali ve Belediye Başkanının önünde Başkan ve yöneticileri zor duruma düşüren tarihi bir eyleme imza attı, herkes yoluna devam etti. Yattara karakolluk oldu. Diğerleri de polis nezaretinde idman yaptı bu kentte.. Başarısızlıktan değil parasızlıktan gitti Hakan Kutlu.. Yerine gelen Yılmaz Vural’a bir çuval para ödendi. Vural koşarak kenti terk etti, süper lige çıkmak Kutlu’ya kısmet oldu.. Transfer yasağı nedeniyle elini kolunu kıpırdatamayan yöneticilere derin bir nefes alma fırsatı veren Çalımbay ve futbolcuları dahi kar etmedi imajımıza..Ve son olarak Bakkal 30 dakikalık istifa serenatı dinledi yedek kulübesinden..
Hepsi gidenlerin hatasıydı diyelim.. O zaman kalanlar doğru gidenler yanlışsa, neden her yıl aynı şeyleri yaşıyordu bu kulüp ?
Nedeni basit..
Hem de en az futbol kadar basit…
Ben demiyorum FİFA diyor “iyi yönetilmiyorsunuz” diye.. Trilyonlarca liranın döndüğü sektörde futbolcunun alacağı birkaç bin euro’yu ödemezseniz bunun faturasını tabiki teknik direktöre, futbolcuya, bunları yazan kaleme ve tribünde 90 dakika seni destekleyen taraftara mal edersiniz.. 250 bin TL ödeyeceğiniz teknik adama 1.5 trilyon öderseniz, sadece 120 bin euro ödeyeceğiniz kaleci yüzünden 2 senelik transfer yasağına çarptırılırsanız, kıytırık mevzular yüzünden iki ek sürede zoraki ulusal lisans alabilen tek süper lig kulübü olursanız, sonra Çalımbay “SATICI” , Servet “ İSYANCI” Sinan da “ PARACI” Gazeteci “HAİN”, taraftar “YÜK” olur sizin kitabınızda.. Ohhh ne ala !..
Şunu söylemeden de geçemeyeceğim..
Yöneticiler evvela şunu idrak etmeli.. Kulüp başkanı ya da yönetici olmak bir temsil makamıdır. “ Ben olduğum sürece o bu kapıdan içeri giremez” cümlesini kuracağınız yer ya şirketiniz, ya da dükkanınızdır. Orası da Mersin İdman yurdu değildir.. Kulüp bu kentin ortak malıdır ve ortak paydasıdır. Her ne kadar destek bulamıyor olsanız bile, size emanet edilen bir kurumun geleceğini şahsi duygularınız, ihtiraslarınız ve çatışmalarınıza kurban etmeye hakkınız yoktur.. Çünkü bu bedeli sadedce siz değil kent de öder..
Değişimin olmadığı yerde söz de bitmez eleştiri de..
Ve anlaşılan o ki biz böyle yönetildikçe daha çok konuşur, çok yazarız..
Bir de ben ağzınızın tadını bozmayayım ..
Bayram kapıda…
En iyisi mi biz yeni kurbanımızı bekleyelim…
