Kulüp otobüsünün digitürk parasını ödeyemeyecek kadar mali sıkıntıda olan bir takımı takip eden bir basın mensubu olarak tirübündeki yerimizi aldık. Denizli ve 1461 Trabzon mağlubiyetlerinin yarattığı mental olumsuzluk Samsunspor karşılaşmasını daha farklı bir boyuta taşımıştı bizler için . Kendi evimizde yaşadığımız sendromu yeniden yaşayacakmıydık ?

İşte bu duygularla başladığımız bir maçtı Samsunspor karşılaşması.

Maç başladı ve kabus gibi bir 20 dakika yaşadık, korkularımızı onaylarcasına. Sezon başından bu yana formsuzluğu ile dikkat çeken Anlı Karaer’in kanadı koridor, gelen atakların tümü de gol oldu. Hele bir üçüncü gol vardı ki, “Yazıklar olsun” dedirten cinstendi. Hepimiz şoktaydık.

Sonra ne mi oldu ?

Elindeki en kreatif oyuncu olan Mahmut Temur’u haftalardır  anlamsız bir şekilde yedek kulübesinde oturtan Hakan Kutlu bu oyuncuya “Soyun da beni kurtar” dedi.

Sonra neredeyse  hiç ilk 11 ‘de yer vermediği bir isim olan Emrah Bozkurt  gözüne çarptı yedek kulübesinde. O’na da “oyuna gir de şu ruhsuzlara bir aşı yap” dedi.  

Nihayet hafızası yerine gelmişti Kutlu’nun.

Eee can tatlıydı ne de olsa !..

Bu iki oyuncu sahaya adım attıktan sonra hücum kareografisi bir anda değişti ve zenginleşti. Bir dönemin  sırtı kaleye dönük oynayan en iyi forvetlerden biri olan Mehmet Yıldız’ın yanlızlığı sona erdi. Bu iki futbolcunun oyuna girmesinden sonra daha etkili ataklar üretmeye başlayan kırmızı lacivertliler ikinci yarıda bambaşka bir kimlikle sahadaydı. Futbolcular sanki sadece formalarını değiştirmemişti soyunma odasında... Dolaplarına sakladıkları ruhlarını da yanlarına almışlardı bu defa. Ve öyle bir ikinci yarı yaşattıki bize bu 11 adam , bu hafta oynanan Fenerbahçe-Beşiktaş derbisi bile güme gitti.  3-0 dan 3-2 ye getirdikleri bir maçı, şok bir gol yemelerine rağmen yeniden döndürebilmek bu maçın en zor ve takdir toplayan  yönüydü bana göre. Hedefe kitlenmişsen ve doğru şeyler yapıyorsan nelere ulaşabileceğini anlatıyor bu maç..

Bu maçta inanılmaz performanslara tanık olduk.

Nduka yeniden geldi aramıza mesala..

Rakibin koridor yaptığı alana yerleşen Nurullah  hem enerjisini hem de yeteneklerini aşan bir oyun sergiledi bu maçta.

Lawal aşırıya kaçan topla oynama isteğini frenleyince neler yapabileceğini ve bu ligin üstünde bir kalitesi olduğunu ispatladı yeniden.

Mehmet Yıldız koku alma duyusunun hala sağlam olduğunu hatırlattı bizlere.  

Emrah, şans verildiğinde neleri değiştireceğini ve futbolun sadece yetenekle değil ruhlada oynanacağı mesajını verdi dosta düşmana..  

Ve Mahmut Temur’un  çok üst düzey bir oyun ortaya koymadığı bir maçta bile akışı değiştirdiğine şahit olduk bu tarihi maçta ..

Evet.. Muhteşem bir geri dönüş yaşadık.. Uzun süre hafızalardan silinmeyecek bir 90 dakikaya tanıklık ettik. Bu futbol resitalini bize sunanlara ve gözlerimizin pasını silenlere teşekkür borçluyuz. Fakat bu tarihi galibiyetin tarihi bir yanılgıya dönüşmemesi için ilk 20 dakika içinde düştüğümüz durumu hafızamızın bir köşesinde de muhafaza etmeliyiz.

Unutulmamalıdır ki, bu maç futbolcuların Teknik Direktör Hakan Kutlu’ya bir kariyer hediyesidir.  

Eğer Hakan Kutlu kariyerine şampiyon bir takım eklemek istiyorsa, formayı adaletli dağıtmalı.

Rotasyon kriterlerini gözden geçirmeli.( Mesela yanlış Mahmut’a rotasyon yaptığının farkına varmalı)

Herşeyden önce egolarını yenmeli.

Özgüven eksikliği nedeniyle iptal ettiği basın toplantılarına yeniden başlamalı. Çünkü, kaçtığı şey biz değiliz. Bu bizzat kendinden kaçma ve kendinle yüzleşmemedir.

Tarihi 1925’e dayanan bir kulübün teknik patronu olmak kolay değil. Hele bu kulüp sahipsizse hiç kolay değil.  

Kutlu, eğer sezon sonunda yaşanacak olan muhtemel bir kötü sonuca ortak olmak istemiyorsa kendine beyaz bir  sayfa açmalı…

İşte o zaman gerçekten bunun adına MUHTEŞEM DÖNÜŞ  derim ben..